De ontwikkeling van aromatherapie als alternatieve medicijn in de islamitische beschaving

Het gebruik van aromatherapie als alternatieve geneeskunde gaat duizenden jaren geleden. De meeste bestaande referenties onthullen dat de ontwikkeling van aromatherapie werd uitgevoerd door wetenschappers uit Europa. Integendeel, lang voordat het zich in Europa ontwikkelde, werd aromatherapie ontwikkeld en gebruikt door islamitische wetenschappers.

Sumber: islamtoday.id

Volgens kumparan.com werd de alternatieve geneeskunde aromatherapie ontwikkeld door islamitische wetenschappers in de 7e eeuw na Christus. In die tijd waren er veel islamitische chemici die de essentie van planten probeerden te extraheren.

In de 9e eeuw na Christus publiceerde een scheikundige genaamd Jacob Al-Kindi een boek in het Engels met de titel Perfume Chemistry and Distillation. Het boek behandelde het vermogen van de scheikundige om verschillende soorten essentiële oliën te maken.

Sumber: www.zbrushcentral.com

Op de website sacredtreetraditions.com wordt uitgelegd dat Al-Kindi in zijn boek meer dan 100 recepten heeft opgeschreven voor geurende oliën, aromatische waters en enkele vervangers voor medicijnen. Het beschrijft ook 107 methoden voor het maken van aromatherapeutische parfums.

De westerse historica Marlene Ericken heeft bevestigd dat de islamitische beschaving de pionier en voorloper was van de moderne aromatherapie. Volgens Marlene werd de destillatie van waterdamp voor het eerst ontdekt door Ibn Sina, de toonaangevende islamitische arts van zijn tijd.

Sumber: darunnajah.com

Ibn Sina creëerde een cirkelvormig buizensysteem dat in het proces waterdamp uit planten produceerde, waarna de damp effectiever werd gekoeld. Met behulp van dit hulpmiddel is de concentratie van essentiële oliën gemakkelijker te extraheren.

Naast Ibn Sina creëerde ook Jabir Ibn Hayyan de technologie om essentiële oliën uit verschillende planten en bloemen te destilleren.

In de 13e eeuw na Christus begon een moslimarts met de naam Al-Samarqandi met de ontwikkeling van aromatherapie als medicijn. Al-Samarqandi paste verschillende remedies toe, variërend van aromatische baden en aromatische poeders tot het gebruik van stoom met geuren van verschillende bloemen. Al-Samarqandi stond erom bekend dat hij oorontstekingen en sinusitis behandelde met aromatherapie.

In de gloriedagen van de Islam vereeuwigde Ibn al-Baitar (1188-1248), een wetenschapper en botanicus, duizenden planten, voedingsmiddelen en medicijnen. Zelfs al-Baitar was in staat om gedetailleerde chemische informatie over rozenwater en sinaasappelsap uit te leggen.

Gebaseerd op de informatie van al-Baitar was er in die tijd al technologie om shurub (nu meestal siroop genoemd) te maken. De gebruikte ingrediënten zijn vergelijkbaar bij het maken van etherische oliën, beginnend bij bloemen en planten.

Aromatherapie behandeling tegenwoordig

Op basis van de hierboven genoemde feiten kunnen we zeggen dat de islamitische beschaving een van de beschavingen is die heeft geholpen bij het ontwikkelen en vormgeven van de wetenschap van het gebruik van kruiden, met name voor aromatherapie.

Sumber: herstory.co.id

Volgens de stadlerform.com pagina wordt aromatherapie nu beschouwd als fytotherapie of genezing met behulp van planten. Men gelooft dat aromatherapie het welzijn verbetert en ziekten geneest.

In de afgelopen 30 jaar is de populariteit van aromatherapie toegenomen omdat veel wetenschappelijke studies de effectiviteit van de voordelen van aromatherapie hebben aangetoond. In tegenstelling tot vroeger, toen aromatherapie vooral voor de aristocratie bestemd was, heeft nu bijna iedereen toegang tot aromatherapie en zijn er dus steeds meer gebruikers.

Tegenwoordig wordt aromatherapie meer gezien als een manier om de conditie van het lichaam te verbeteren. Hedendaagse hulpmiddelen zoals vernevelaars, diffusers en aromatherapiekaarsen worden vaak gebruikt voor ontspanning, het verbeteren van de slaap, ademhaling, het verminderen van misselijkheid en het verlichten van pijn.